Geloof is de vogel die het licht voelt

Een van de mooiste kerken van Overijssel, waarvoor de bouwers, de metselaars en de wachters hebben gezwoegd in het verleden, dat is onze Deldense Oude Blasius.
Een toerist, zei eens: het is een mooie en kleurrijke kerk. Van oorsprong katholiek, dat voel je, die sfeer hangt er nog steeds.
Zelf noem ik het een primitieve katholieke kerk.

Het afgelopen jaar was er van die sfeer niet zo heel veel over.
In de kerk is opnieuw gebouwd, niet met steen, maar met kil ijzer materiaal. Je zag gelijk: dit hoort hier niet.
De steigers belemmerden het zicht op de mooie gebrandschilderde ramen, de preekstoel was weggedrukt, de sfeer direct weg.

Als je er iedere zondag viert, was het net of je in een heel andere werkelijkheid kwam.
Voor mij, en dat gold voor velen, was het een paar maanden door de zure heen bijten. Maar wat hebben er niet voor teruggekregen.
Iemand die even de kerk inliep om iets voor de Voedselbank af te geven, zei: het is net of in de kerk een nieuwe morgen is aangebroken.
Dat vond ik mooi gezegd. En dat geldt ook voor geloof.
Geloof is de vogel die het licht voelt, wanneer de dageraad nog duister is.

De steigers in de kerk brachten me ook nog bij iets anders.
Die steigers zijn heel stevig. En als je de mannen zag lopen met de stangen, de balken, de platen, dan heb ik ook bewondering voor wat ze kunnen.
Een stuk vakmanschap, maar bij het resultaat van het steigerbouwwerk denken we allemaal: mwahhhhh
Maar eigenlijk moet het niet uitmaken wat andere mensen van het resultaat van jouw werk vinden. Doe maar wat jij goed vindt. Ga je eigen weg.
Een schilderij is soms ook mooier als het niet af is.
En dat geldt ook voor ideeën. Ideeën die af zijn, die zijn dood.
En dat geldt ook voor geloof, naar mijn idee.

Geloof dat af is, dat is niet open meer.
Ik voel me meer thuis bij Luther, die ooit zei: Geloof?
Geloof dat is in wezen een ontvangend vermogen.

ds. Dick Juijn